Elke dag probeer ik een paar blogs te lezen. Soms lukt dat, soms niet. Vandaag botste ik op deze post van Marion waarin ze beschrijft dat ze door het verleden wonden heeft die niet helen. De gebeurtenissen uit het verleden zitten in haar rugzakje en bepalen hoe ze de wereld nu ervaart. Het deed mij… Read More Rugzakjes
Laat het rusten, was het advies, je moet niet blijven leven in het verleden. Dus liet ik het gaan en dacht er niet meer aan. Het leven gaat wel verder, had men mij vertelt. Dat deed het ook. Het leven bleef gaan en ik ging mee. Tot ik op een dag niet meer verder kon.… Read More Als het verleden je inhaalt
Het gebeurde onverwachts, want je had mijn vertrouwen gewonnen. Er was mij altijd verteld dat een man en een vrouw geen vrienden konden zijn. Maar ik was zo naïef om te geloven dat dat met jou wel zou lukken. “Ik ben geen player,” zei je keer op keer wanneer we het hadden over relaties. Ik… Read More Leeg omhulsel
Nee hoeft niet Gezegd te worden Om nee te zijn Woorden zijn zwak Als het lichaam Spreekt Maar voor jou Was nee Gewoon geen optie
Ik heb een prachtig leven: er is een lieve partner waarmee ik getrouwd ben. Samen hebben we een huis gekocht. We hebben vrijwel nooit problemen op financieel vlak, ik kan kopen, gaan en staan waar ik wil. Ik heb een fijne job. Er lijken geen grenzen aan wat er in mijn leven goed loopt. En… Read More Dat begrijp je toch niet
Ze was komen aanzetten op Pasen. Daar stond ze aan onze voordeur, miauwend en vleiend. We dachten eerst dat ze misschien verloren was gelopen, maar oproepjes in de buurt haalden niets uit en tegen dan had ze ons hart al gestolen. We gaven haar een naam en vanaf toen woonde Minoes bij ons.
Clichés als ‘een kind alleen is egoïstischer’ vliegen me wel eens rond de oren wanneer ik me in gesprekken over kinderen meng. Zelf ben ik nog niet gezegend met deze wonderen, maar dat belet mij natuurlijk niet om weg te dromen over de exemplaren die ik zelf ooit zal hebben. Het moederschap is iets waar… Read More Zusterliefde
Ik trok de deur achter me dicht en keek naar mijn horloge. Nog een half uurtje voor het college zou beginnen. Een half uur om de tranen terug te dringen, door mijn prikkende ogen te kunnen kijken en mijn verdriet en pijn te verbergen. Een wandelingetje in een van de vele parken die Gent telde… Read More Het werd alleen maar erger
De discussie ging over armoede. Voor ik het wist, ging ze over verslavingen en keuzes. Dat je toch een keuze hebt om met een verslaving als roken te stoppen. Waar ik anders moeilijk mijn mond kan houden, vond ik het nu moeilijk om mijn mening te geven. Ik kon alleen maar zeggen dat ik het… Read More Persoonlijk | Je draagt het verleden altijd mee
Mijn verhaal begint in het tweede leerjaar (groep vier) toen een aantal meisjes die ik als mijn vriendinnen beschouwde, besloten dat zij mij niet meer leuk vonden. Hun beslissing maakte de volgende acht jaar van mijn leven tot een hel. En dat niet alleen: het zou bepalen wie ik zou worden als puber, vrouw en… Read More Persoonlijk | Hoe alles uiteindelijk in de plooi viel